Herfstmaanden in Phoenix

Tijd voor weer een update van het leven in de woestijn. Vorige keer was ik nog volop bezig met solo vluchten maken in circuitjes, maar die pret was al na een weekje over. Ik moest alweer verder met het volgende gedeelte van de training. Basic IFR vliegen en VFR Navigatie vluchten.
Even voor de duidelijkheid: IFR is Instrument Flight Rules & VFR is Visual flight rules. Oftewel op zicht vliegen of op instrumenten.
Op instrumenten vliegen doe je bijvoorbeeld als je door wolken heen vliegt. Je ziet dan absoluut helemaal niks door de ramen en moet volledig vliegen door naar je schermen voor je te kijken, wat best wel vreemd is in het begin. Het is alsof je in de auto alleen naar je snelheidsmeter & tomtom & toerenteller mag kijken en niet naar buiten. Om dat te simuleren hoeven we gelukkig geen echte wolken op te zoeken maar zet je een zogenoemde IFR-hood op. Dat is een soort pet waardoor je boven en voor je niks meer ziet, en je dus alleen naar je instrumenten kan kijken.
Na dat een paar vluchten te hebben gedaan begon het VFR navigatie gedeelte. Hierbij moet je vluchten plannen naar andere vliegvelden in de omgeving. Ondanks dat we een tienduizenden dollars kostend integrated navigatie systeem hebben in het vliegtuig, staat die altijd uit en gebruiken we gewoon een kaart. Ja, vliegen met je kaart op schoot. Een typische route ziet er zo uit:
- AJ departure om van het vliegveld weg te komen via een bepaalde route
- Heading 179 voor 8minuut40 tot je bij een grote kruising van snelwegen komt
- Heading 210 voor 6minuut20 tot je boven Mr. Vulcano bent
enz enz

Het is dus letterlijk met je kaart naast je, aan de hand van punten op de grond (bergen, kruisingen, meertjes, dorpen) je vooraf getekende route afvliegen die je als het goed is perfect voor je bestemming brengt.
Behalve dat ik nog nooit op mijn bestemming ben aangekomen, want zo ver laat je instructeur het niet komen. Dat zou veel te makkelijk zijn, vliegen naar waar je hebt gepland. In plaats daarvan vraagt hij op een willkeurig moment tijdens de route om hem te diverten (uitwijken naar een ander vliegveld) naar een willekeurig vliegveld ergens in de omgevig.
Waar je navigatie tot dan toe allemaal rustig en relaxed was omdat je alles al voorbereid had, begint de chaos nu snel op te lopen.

Ten eerste moet je het vliegveld waar hij wil dat je heengaat zien te vinden op je kaart, vervolgens met liniaal en pen een dikke lijn trekken tussen je locatie en het vliegveld, en dan met je geo of passer uitzoeken welke richting dat op is (vliegen doe je niet naar links of rechts, dat doe je in een richting van o tot 359 graden).
Zodra je dit nauwkeurig weet kun je gaan sturen naar je nieuwe heading, om vervolgens op de kaart uit te zoeken hoe groot de afstand is (meten met je liniaal en vertalen naar nautical miles) en hoe lang je daar over gaat doen, hoeveel brandstof dit gaat kosten en wanneer je moet gaan zakken om nog optijd op de grond te zijn. Als dat eenmaal gedaan is moet je nog doorgeven dat je vliegplan aangepast moet worden omdat je een andere bestemming hebt, het weerbericht uitluisteren van je nieuwe bestemming en op tijd laten weten dat je er aan komt. Dit alles doe je terwijl je rond de 200 km/h vliegt in een cockpit waar je 0.0 ruimte hebt om eventjes je kaart uit te vouwen en rustig te tekenen. Het is namelijk ook nogsteeds de bedoeling dat je naar buiten blijft kijken om te zien waar je heen gaat. We vliegen zonder autopilot dus checken en bijsturen moet ook gebeuren.

Gelukkig gaat die na een paar keer helemaal uitvoeren helemaal prima en ik ben nu aan het wachten tot een progress test. Als ik die heb gehaald mag ik voortaan ook in mn eentje op pad naar andere vliegvelden, wat natuurlijk het mooiste is wat er maar is. Helemaal in je eentje in de lucht opweg naar een bestemming van je keuze, om daar wat te eten/drinken en vervolgens weer terug te vliegen. School wordt nog is leuk.
Buiten school om is het leven hier ook prima vol te houden. Alhoewel het november is kan je nog steeds heerlijk in de zon bij het zwembad liggen overdag en 's avonds is een trui genoeg om je redelijk warm te houden. Ik ben best wat dagen vrij tussendoor dus dan heb je tijd zat om uit te slapen, films te kijken, in de zon te luieren of te gaan shoppen. Ik leer steeds meer studenten en studentes van de universiteit kennen en feestjes zijn nooit ver weg. Het blijft een beetje oppassen met alcohol omdat ik geen 21 ben maar dat zijn de meeste studenten ook niet en er is niemand die zich daar echt druk over maakt.
Al met al is het leven hier dus echt prima. Het weer is fantastisch, mijn appartement bevalt nog steeds prima, de auto is nog niks stuk aan gegaan (als enige van alles auto's die door onze klas zijn gekocht), de feestjes zijn top, Amerikaanse studenten en vooral studentes zijn super aardig (ééntje in het bijzonder ;), daarover misschien volgende keer meer) en het vliegen (waar ik hier helemaal voor naartoe ben gekomen) is ook echt geweldig om te doen. Voorlopig hoef ik dus niet zo snel terug. Zeker niet in de winter.
Groetjes vanuit Phoenix!!