Hallo iedereen! Ik laat maar weer is wat van me horen vanuit Phoenix. Het is hier inmiddels al echt zomer geworden. Sinds begin maart schommelen de temperaturen tussen de 25/28 graden overdag en deze week is het voor het eerst warmer dan 30 graden geworden. Heerlijk!
Vorige week heb ik mijn PT4 gehaald, de check over basic instrument flight. De weken daarvoor had ik door het weer en andere toevalligheden niet heel veel gevlogen, dus het was een beetje op gang komen in het begin. Gelukkig werden er geen gekke dingen van je verwacht en stond ik om 10:00 's morgens weer in de woonkamer, geslaagd.
Op naar het laatste deel van de opleiding hier in Phoenix, multi engine vliegen. Ik vloeg tot nu toe alles op een 1 motorig vliegtuig, maar nu we +-120 uur en >200 landingen verder zijn, is het tijd voor groter werk. De Diamond DA-42. Deze is redelijk gelijk aan de DA40, behalve dat alles veeel sneller gaat in de lucht en dat je alles dubbel hebt in de cockpit. 2 gashendels, 2 startsleutels, 2 brandstofpompen enz enz. Omdat ze niet zo heel veel van die vliegtuigen hebben op school moest ik even wachten tot ik ook echt kon gaan vliegen, maar inmiddels staat de 1e vlucht op de planning. Vanaf nu zou het binnen een week of 3/4 helemaal tot een afsluiting van mijn tijd hier moeten komen, met je CPL test. Haal je die, dan heb je je Commercial Pilot License, en mag je tegen betaling passagiers vervoeren. Het is wel een beetje dubbel. Ik ben hier met maar 1 doel gekomen. Een CPL halen. Maar nu dat zo dichtbij komt, will ik m soms helemaal niet zo snel al halen. Ik heb het hier zo goed naar mn zin, dat het straks heel jammer is om terug naar huis te gaan, wetende dat ik hier zo'n prachtige tijd heb gehad. Aan de andere kant, ik heb ook wel weer zin om terug in Nederland te zijn. Broodjes kroket, pizza döner, koude Jupiler, fietsen, kou. Amerika heeft ook niet alles.
Buiten school om is er nog genoeg tijd voor leuke dingen.
2 weken geleden gaf Alpha Gamma Delta haar halfjaarlijkse exclusieve studentenfeest, en als boyfriend van een Alpha Gam gaan we daar graag naar toe natuurlijk. Van te voren flink drinken (want <21 krijg je echt geen druppel op het feest) met partybussen naar een afgehuurde club & heel de avond los gaan met alle studentes & dates. Het thema was Valentines day en de traditie is dat de dame zelf 2 grote hart-vormige ketttingen maakt. Dat hart, met de ander z'n naam erop, draag je heel de avond om je nek, en zo weet iedereen wie bij wie hoort. Altijd handig, als je dronken bent. Ik ben ook nog naar een MLB spring training baseball wedstrijd geweest (heerlijk amerikaans) & gisteravond zijn Laurens en ik naar een shooting range geweest. Amerika is natuurlijk HET land van de wapens, dus dat moet je toch een keer proberen voor je weer terug naar nederland gaat. Omdat we nog onder de 21 zijn mogen we gaan handwapens huren, maar alleen maar semi automatische geweren en shotguns. De logica ontgaat me een beetje maar ik vind het prima.
Alles is nog leuk en grappig, tot dat je ineen keer een wapentas en munitie in je handen krijgt, en je met je gehoorbescherming en bril door de sluisdeuren naar de range gaat. Met een flinke hartslag beginnen we met laden en daarna is het tijd voor actie. Safety pin off, M4 tegen je schouder, richten met de red dot, vinger op de trekker. BOEM. Ik vind het best wel spannend maar het is wel heeel erg vet om te doen. 50 schoten later wisselen we de M4 om voor de M1 Garand, het standaard wapen van Amerikaanse Soldaten in de 2e Wereldoorlog. Deze schiet nog grotere kogels af dan de M4 en heeft duidelijk meer power in huis. Zelfs met gehoorbescherming klinkt ieder schot alsof er illegaal vuurwerk naast je ontploft, en ik heb dan ook groot respect voor alle soldaten die hier 2/3/4 jaar maar gevochten hebben. Na wat grof schietgeweld met de M1 zit ons uurtje erop en vertrekken we flink onder de indruk terug naar huis. Kan dat ook weer van de bucket list af.
Ik hoef vanmiddag pas om 5 uur naar school voor een briefing, dus voor nu is het de hoogste tijd om een duikje te gaan nemen in het zwembad. Adios :)!