Aanloop naar de 1e solo

Het is alweer veel te lang geleden dat ik een update heb geschreven over hoe het hier allemaal gaat. Ik zat net even mn laatste verhaal te lezen en ik schrik ervan hoeveel er alweer veranderd is sinds toen! Het allergrootste en meteen ook mooiste verschil is dat ik op 31 oktober mn 1e solovlucht heb gemaakt!
Maar eerst maar even hoe we daar gekomen zijn.
Vanaf de 10e vliegles kom je in een nieuwe fase van je training. Vanaf dan vlieg je niet meer naar andere velden toe om oefeningen in de lucht te doen, maar blijf je rond je eigen vliegveld vliegen.
Rond het vliegveld heb je een zogenaamd 'Traffic Pattern' of 'Circuit', wat allebei hetzelfde is. Dat zijn denkbeeldige wegen/route's waarop je dient te blijven vliegen na take off en voor de landing. Het gebied rond luchthavens kan heel erg druk zijn met vertrekkende en aankomende vliegtuigen en dan is het van groot belang dat niet iedereen zomaar door elkaar gaat vliegen maar netjes de route's volgt. Dit principe is wereldwijd hetzelfde, alleen heeft ieder vliegveld zijn persoonlijke details.
Vanaf een week voor de solo ben ik uren bezig om het in het begin chaotische circuit onder de knie te krijgen. Je moet aan ontzettend veel denken, van alles tegelijk doen en als het even kan ook nog snel na elkaar en in de juiste volgorde. Stukje bij beetje wen je echter aan alles en inmiddels weet ik precies wat wanneer te verwachten en is het een piece of cake geworden. Dan alleen nog het landen. Dat is nog makkelijker gezegd dan gedaan en ook hier gaat flink wat tijd in zitten om zonder stuiteren op de grond te komen. Ik heb respect dat mijn instructeur nog bij me in durfde te stappen na de 1e paar pogingen, want dat was als een baksteen die op de grond valt. Maar ook dat is gelukkig goedgekomen en inmiddels land ik als het een beetje aardig gaat zo zacht als een veertje. Nadat ook de 3 verschillende manieren van landen (met flaps, zonder flaps en zweven met de motor uit) goed gaan ben ik klaar voor de 1e progress test. Als je die haalt kun je goed en veilig genoeg in je eentje vliegen rond het vliegveld. Gelukkig in 1x gehaald donderdag en dus vrijdag ochtend de grote dag! Eerst nog een stuk of 5 circuitjes samen met mn instructeur, maar daarna stapt hij uit en sta je er op eens toch echt alleen voor. Het echte besef daarvan komt pas als ik met ongeveer 180 km/h halverwege het circuit in de lucht hang . HOLY SHIT! Ik zit in mn eentje in de lucht, ik ben de enige in het vliegtuig en niemand gaat me redden als er nu iets fout gaat. Aan de ene kant heel erg vet maar toch ook wel ontzettend spannend. Na 1 circuit en een veilige landing word ik opgewacht door klasgenoten en mn instructeur. Stropdas doormidden knippen, vanuit het vliegtuig op de schouders naar de auto (de grond aanraken is een no go) en zo, hop, in uniform het zwembad in. Best feeling ever! Last but not least gaan ook nog even al je haren eraf en dan is het tijd voor een feestje. Heel tevreden en misschien ook een klein beetje dronken ga ik wel al weer optijd naar bed, want vanochtend (zaterdag) stonden alweer 2 vluchten op het programma. Nu een uurtje samen en dan een heel uur zelf, in plaats van 1 rondje zoals gisteren. Vandaag 5 solo landingen gemaakt en inmiddels is het idee van in je uppie opstijgen, rondvliegen, landen en 5 min. later weer opstijgen al wat normaler geworden. Morgen deel 3. Helaaaaaaas wel Halloween moeten missen door al dit, want 's avonds feesten zat er niet in als de wekker om 5 uur gaat om te presteren. 2 weken geleden heb ik mn eerste Amerikaanse college party gehad, en dat was echt geweldig! Iedereen is super aardig en heel geïnteresseerd, al weet ik niet of mijn verhalen echt zijn blijven hangen met al die tequila die iedereen op had. De volgende middag hoef ik thank god niet te vliegen. Woensdag zou ik dus een supergroot Halloween feest hebben van de universiteit, maar dat gaat helaas niet door voor mij omdat ik optijd naar bed moet. Ik gebruik tegenwoordig melatonine pillen om sneller te slapen, want anders lig je om half 9 's avonds eerst twee uur naar het plafond te staren. Gelukkig zijn die pillen hier 10x zo sterk als in nederland toegestaan, dus dat werkt wel. Die van een uurtje geleden doet zn werking dus ik ga maar eens naar bed toe. het is alweer kwart over 9, tegenwoordig bedtijd.
Groetjes vanuit het zonnige Phoenix!